Er doet zich op dit moment een grote kans voor. Misschien wel once in a lifetime. Maar voor mij een paar jaar te vroeg. En wat te doen dan? Er komen bij mij twee uitspraken op:
- Start before you’re ready.
- Je HOEFT niet iedere uitdaging aan te gaan.
Wat me weer doet denken aan de vroegere vriendin die me op het hart drukte dat tegenstellingen tegelijk kunnen bestaan. Het is niet of-of maar en-en. Wat is dan wijsheid?
Ik heb een slimme en snelle geest met grote ambitie, de wens om snel vooruit te gaan en te pieken. Ik heb tegelijk een lichaam met een chronische aandoening die slecht reageert op dat pieken en me vraagt een langzaam tempo en rust te kiezen. Ook emotioneel is het tempo van mijn geest niet altijd bij te benen. Lichamelijke zwakte laat ook je emotionele batterij voor het aangaan van uitdagingen een stukje leeglopen.
Daar is de tegenstelling weer. Met zowel pijn in mijn hart als berusting en zorg voor mijzelf en mijn lijf laat ik deze kans voorbij gaan. De afgelopen weken kwam al vaker het boek van Kaizen terug in mijn aandacht. Ook dit dilemma herinnerde me hieraan: Kaizen, de kunst van kleine stappen. Met kleine stappen omzeil je angst en weerstand. Je bouwt meer aan een langdurige verandering met kleine stappen. Je zorgt voor een meer solide basis doordat kleine stappen je meer oog laten hebben voor details. De kleine stappen zijn vaak kosteneffectief en snel en gemakkelijk in te voeren. Het boek ‘De kunst van Kaizen’, geschreven door Robert Maurer, vertelt hierover – met veel inspirerende voorbeelden. We zien moed, hard werken en snel gaan vaak als grote deugd. Inspirerend in dit boek vond ik dat het ook gemakkelijk mag en je daarmee zelfs meer kan bereiken. Hier vind je een samenvatting die ik eerder van dit boek schreef.
In mijn gedachten komt tevens de zienswijze die Xandra van Gave Mensen mij leerde, om te kiezen voor de vier. ”Een vier is spannend genoeg om je actief mee te laten doen en niet zo erg dat als het misgaat het ook echt voelt als balen. Het voelt ontspannen. En of je eigenlijk nog wel wat meer kunt hebben. Een gevoel van trots, vrijheid en ontspanning, en toch hard werken wisselt zich dan af. Het getal ‘vier’ is synoniem voor 40% van je emotionele bereik.” In of uit je comfortzone? Met die vier kies je voor de rand van je comfortzone. Op de lange termijn bereik je daar mijns inziens veel meer mee. Xandra vertelt hierover in deze blog, waar ze ook een link legt naar het veelal al uitgerekte elastiekje van hoogsensitieve mensen. Waarbij naar mijn ervaring lichamelijke issues dat elastiekje net zo goed uitrekken. Vind je dit interessant, zijn er meerdere mooie artikelen te vinden op het blog van Gave Mensen.
Die grote kans, die geef ik een 9. De kans is werkelijk te vroeg, waardoor deze mij nu niet zou steunen. Het besef dat ik langzamer mag gaan met kleinere stappen leert me compassie naar mezelf en mijn lijf. Het maakte me vriendelijker en zachter. Het afgelopen half jaar stond ‘start before you’re ready’ voorop. De laatste tijd besef ik me steeds meer dat ik niet iedere uitdaging aan hoef te pakken en de tijd mag nemen om de basis nu goed op te bouwen. En als deze kans werkelijk voor mij is, dan ga ik voor ‘twice in a lifetime’ en nodig ik het uit over een paar jaar terug te komen ;-).
Heerlijk hoe allerlei ideeën, visies en inzichten in elkaar kunnen vallen in een verhaal als dit, wat nu uit meerdere verhalen in één bestaat. Al streef ik in mijn handelen kleinere stappen na, in schrijfsels als dit mag mijn geest lekker los!