Beste (aankomend) Kamerleden,
Geïnspireerd door de campagne van Wekr en de tomeloze inzet van Hedzer Kooistra om werkzoekenden onder de aandacht te brengen bij politieke partijen, ben ik ook in de pen geklommen.
Laat ik u eerst iets over mijzelf vertellen. Na mijn universitaire studie was het moeilijk aan een baan te komen in mijn vakgebied en heb ik een tijdje in de gehandicaptenzorg gewerkt. Uitzendbureaus vertelden me dat mensen met een specifieke universitaire studie vaak moeilijk aan werk kwamen, omdat werkgevers buiten hun vakgebied niet voor hen kiezen. Ik vond een HBO functie, maar deze verdween twee jaar later weer door reorganisatie. Noodgedwongen heb ik de jaren daarna onder mijn niveau gewerkt, maar ik had werk! Uiteindelijk raakte ik door terugloop in subsidies opnieuw mijn baan kwijt.
Nu merk ik, als ik eens op gesprek mag voor een hogere functie dat me aangerekend wordt dat ik zo lang onder mijn niveau heb gewerkt. En als ik voor een lagere functie op gesprek ga, dan lijkt men het lastig te vinden dat ik “overgekwalificeerd” ben en dat ik niet precies de juiste ervaring of opleiding heb. Daar sta je dan met al je kwaliteiten en je drive om werk te vinden.
Ik heb verschillende periodes van werkloosheid gehad, maar ik ben tijdens het zoeken naar een nieuwe baan altijd blijven werken, vrijwillig en onbetaald dus. Zo kon ik ervaring blijven opdoen, mijn netwerk uitbreiden en nuttig bezig blijven. Maar ondanks dat ik werkte en mijn bijdrage aan de maatschappij leverde, kreeg ik geen salaris en bouwde ik geen rechten op. Dat is zuur. Zeker als je soms in het nieuws hoort hoe er vanuit de politiek over mensen met een bijstandsuitkering gesproken wordt. Deze signalen dragen bij aan wat ik u hieronder graag wil meegeven.
Over twee maanden komen de verkiezingen eraan. Welke partij en welke politicus ga ik mijn stem geven? Wilt u mijn stem?
– Zie mij als welwillend in plaats van als lui, gemakzuchtig of werkweigeraar.
– Zie mij als gemotiveerde meewerkende burger in plaats van als potentieel fraudeur.
– Ga meer uit van vertrouwen in plaats van wantrouwen.
– Zie mij als gekwalificeerde burger die bijdraagt aan de maatschappij in plaats van als profiteur.
– Bedenk hoe u mij kunt helpen in plaats van mij te willen “activeren en stimuleren”. Werk vinden is namelijk niet zuiver een kwestie van werk willen.
– “WW’ers hebben gewerkt en gespaard voor hun uitkering.” Ik werk vanuit de bijstand, zonder loon en zonder rechten op te bouwen. Zie mij niet als last en zorg van de maatschappij maar waardeer mijn inzet.
– Los het werkloosheidsprobleem niet enkel aan mijn kant op, maar ook aan de kant van de werkgevers en de werkgelegenheid.
– Maak het werkgevers gemakkelijker om mij en al die andere werkzoekenden aan te nemen.
– Creër regelingen waardoor extra banen kunnen ontstaan.
– Verminder de regellast voor tijdelijk en parttime werk en voor ondernemen. Maak ook parttime ondernemen mogelijk zonder je recht op bijstand te verliezen en te moeten lenen.
– Als u blij bent met het dalende werkloosheidcijfer van een half miljoen werkzoekenden, staat u er dan wel eens bij stil hoe reëel dat getal is? Het aantal WW- en bijstandsuitkeringen samen is namelijk veel hoger.
Bovenal is mijn boodschap, zie mij niet als last, maar vertrouw en waardeer me. Erken dat er tegenwoordig veel meer mensen zoals ik in de bijstand zitten. Denk niet enkel aan de potentiële fraudeurs, maar ook aan ons. Bouw aan een maatschappij waarin ook ik weer volwaardig mee kan draaien en u krijgt mijn stem.
Bedankt voor uw aandacht.
Met vriendelijke groet,
Esther Moelands