Deze brief stop ik in de brievenbus op weg naar het formatieteam. Verschillende mensen hebben op internet al aandacht gevraagd, maar een brief komt veel gerichter aan. Mocht je zelf ook in de pen willen klimmen, verstuur het p/a naar Tweede Kamer, Postbus 20018, 2500 EA Den Haag.
Geachte heer Zalm en leden van het onderhandelteam,
Het onderwerp van deze brief, staat niet hoog op uw prioriteitenlijst vermoed ik als ik het nieuws volg. Maar u bent al tijden in gesprek, dus misschien dat het nu of binnenkort wel aan de orde komt.
Waar ik u op wil attenderen is de groep werkzoekenden. Niet de werklozen, niet de luie bankzitters die het allemaal wel best vinden en niet de fraudeurs, waar u graag beleid op afstemt. Maar de werkzoekenden, de mensen die liever gisteren dan vandaag nog weer aan het werk willen. Er lijkt nog steeds het beeld te heersen, ‘als je wil werken, dan is er altijd werk.’ Ik zie op vele plekken om me heen dat dit niet zo werkt. Werkgevers moeten ook nog maar voor jou kiezen. Ik zie mensen die al jaren zoeken en alles geprobeerd hebben. Ik hoor van mensen die depressief worden van hun situatie en daardoor een beroep op zorg gaan doen. En als ik dan soms hoor hoe (een deel van) de politiek denkt over mensen met een uitkering, stemt dat me triest.
Daarom wil ik u oproepen om de jaren van wantrouwen, controle en dwang los te laten en meer uit te gaan van vertrouwen. Laat alle welwillende mensen niet langer lijden onder de paar kwaadwillenden. Maak positief beleid dat ons helpt en ondersteunt en ga uit van onze goede wil.
Door de bezuinigen zijn allerlei functies weggevallen en nu verschoven naar vrijwilligerswerk. Mensen met een uitkering wordt gevraagd iets terug te doen voor de maatschappij via dat vrijwilligerswerk. Zelf doe ik vrijwillig dingen waarvan mensen verbaasd zijn dat het geen betaald werk is. Ik draag zo bij aan de maatschappij, maar word door velen gezien als iemand die ‘teert op de zak van de belastingbetaler’. En ik bouw er geen enkel recht mee op. Weet u, ik voel me dan af en toe een tweederangs burger. Een voorstel als het afschaffen van vakantiegeld in de bijstand, draagt enkel aan dat beeld bij. Ik wens met heel mijn hart dat u beleid kunt maken dat mensen zoals ik weer volwaardig mee laat tellen in de maatschappij.
Nu lees ik regelmatig de opmerking, werk moet lonend zijn. Hierbij wordt meestal geopperd om mensen met een uitkering te korten. Heeft u ook aan de andere kant gedacht, om te zorgen dat de mensen die gaan werken er beter voor staan? Er zijn namelijk verschillende regelingen die dat moeilijk maken. Mensen die bijvoorbeeld een baan aannemen met een lager salaris en zeggen daarvan rond te kunnen komen, waarop het UWV ze nog een aanvullende uitkering geeft met sollicitatieplicht. De enige manier om dat te voorkomen is al je opgebouwde rechten weg te gooien. Als ik de rekensommen volg, lijkt het ook belastingtechnisch niet voordelig om meerdere korte banen te hebben (onder de €9147), omdat je veel minder arbeidskorting ontvangt dan wanneer je hetzelfde zou verdienen met één langere baan (boven de (€9147). Denkt u ook aan dat soort regelingen wanneer u gaat bedenken hoe werk meer lonend kan zijn? U kunt ook zeker helpen door het sociale vangnet voor ondernemers te verbeteren en parttime ondernemen vanuit de bijstand mogelijk te maken. Binnen de Sociale Dienst vertelde een medewerker me namelijk dat er maar weinig mensen zijn die het redden een zelfstandig bedrijf te worden in het jaar dat ze ervoor krijgen.
Beste mensen, ik sta hier niet alleen in. Vanuit de organisatie Wekr is een manifest opgesteld en mensen via een petitie gevraagd om dit manifest te ondersteunen. Deze petitie is 877 keer ondertekend. Het manifest is door verschillende aankomend kamerleden ondersteund. Ik voeg deze stukken als kopie aan deze brief toe en hoop dat u dit alles meeneemt in uw overwegingen wanneer de uitkeringen en werkgelegenheid uw onderwerp van discussie zijn.
Er zijn meerdere mensen die opiniestukken hierover op internet delen, maar de vraag is of deze u bereiken. Vandaar dat ik in de (digitale) pen klim en nog eens een ouderwetse brief per post ga versturen in de vurige hoop dat deze brief door u gelezen gaat worden en van inspiratie mag dienen.
Bedankt voor uw inzet voor een beter Nederland, ik hoop dat u ons trots zult maken.
Met vriendelijke groet,
Esther Moelands