Jullie hadden het verhaal nog tegoed van onze expeditie naar het bijzondere natuurgebied met de Tweeling Bergen. Dit zijn geen alledaagse bergen. Ze zijn soepel en deinen een beetje mee op de wind. Een wandeling over deze bergen is voor de echte avonturiers!
We arriveerden met een aantal specialisten in een speciale bus met apparatuur. Ze hebben eerst een ronde over de Bergen gelopen om te zien of ze tumorplanten konden ontdekken. Het was redelijk windstil die dag, dus dat ging goed. Onderaan de Bergen zagen ze in de omgeving een aantal kleine uitstulpingen van de aarde. Deze worden vaker gezien en zijn niet problematisch. Op de Bergen zelf hebben ze geen bijzonderheden kunnen ontdekken. Bij Tweeling Bergen kunnen er echter ook tumor-wortels diep in de bergen zelf zijn. Daar hadden de specialisten hun speciale apparatuur voor meegenomen.
Ze haalden twee grote platen uit de bus. Als ze deze platen aan weerszijden van de eerste Berg er tegenaan drukken, sturen de platen golven naar elkaar en vangen ze beelden op van wat zich ertussen bevindt. De platen moeten precies goed gepositioneerd worden om met elkaar te kunnen communiceren. Er werd een tijdje ‘naar links, naar voren, nee, toch een stapje naar achteren, oh nu naar rechts’ over en weer geroepen. Uiteindelijk meenden ze op de goede plaats te staan om zoveel mogelijk beelden van de Berg op te kunnen vangen. Met een druk op de knop drukt de plaat zich stevig in de aarde van de Berg. De beplanting wordt even helemaal plat gedrukt. Het is pijnlijk voor de planten, maar duurt een paar seconden. Meestal veren de planten weer terug. Soms raken ze erdoor beschadigd en kost het langer voor een Tweeling Berg om er weer van te herstellen.
Dit samenspel herhaalde zich een aantal keren, totdat beide Bergen helemaal in beeld gebracht waren. Er waren geen beschadigingen zichtbaar na het onderzoek. Wel werd de lucht ijl, was het moeilijker ademhalen en leken de Tweeling Bergen even oncomfortabel te zijn. De specialisten trokken zich terug in de bus om de afbeeldingen te bekijken. Via een videobelverbinding zouden ze de foto’s met een andere specialist bespreken. Deze kon aangeven of er bijzonderheden zijn op de foto’s. Mij lieten ze achter onderaan de Bergen op een bankje. Het duurde wel twintig minuten. Wat was er aan de hand? Hadden ze iets gezien? Uiteindelijk kwamen ze terug met de boodschap dat er geen bijzonderheden waren. De Tweeling Bergen in mijn land waren vrij van tumorverschijnselen!
En waarom het lang duurde? De specialist die ze zouden bellen was in gesprek. Toen waren ze maar even koffie gaan drinken. Sjah, als nationale verhalenverteller mag ik verslag voor jullie doen van de expeditie, maar zal ik nooit echt onderdeel zijn van het team van specialisten. Gelukkig in ieder geval goed nieuws!