PTEN story – fantasy style

Eind februari 2022 werden er een paar tumoren bij me ontdekt, die vermoedelijk samenhangen met een afwijking in het PTEN gen (dit is later inderdaad aangetoond). Een behoorlijke rollercoaster volgde sindsdien. De afwijking werd lang Cowden syndroom genoemd, tegenwoordig gebruikt men ook PHTS (PTEN hamartoom tumor syndroom). Hamartoom is een goedaardige tumorachtige massa. Kwaadaardige tumoren kunnen ook optreden bij dit syndroom, naast allerlei andere symptomen waar ik veel van herken. Ik ben in fantasievorm een verhaal begonnen om voor mezelf op een speelsere manier alles een plekje te geven. Het was zo’n onwerkelijke realiteit en mijn verhaal gaf er soort van vorm aan. De eerste mensen die het gelezen hebben reageren enthousiast, dus ga ik de stukjes verhaal hier voor jullie verzamelen!

Provincie Headsup – De ontdekking

Drie maanden geleden ging ik op reis in mijn thuisland en deed ik bijzondere ontdekkingen. De tocht begon in de hoofdstad Brains. De reisleider gaf aan dat het waarschijnlijk een normale dag zou zijn met weinig bijzonderheden. We werden echter verrast. In de wijk cerebellum ontmoetten we de eerste tumor. Een zeldzame struik, waar er maar weinig van zijn op aarde. Hij groeit tussen een paar gebouwen en duwt eentje een klein beetje opzij. Gelukkig groeit deze plant traag en zijn de gebouwen nog redelijk veilig. We liepen verder en kwamen langs de wijk Temporalis. Hier was een rivier ontspoord in een heleboel zijtakken. De reisleider maakte een hoop foto’s onderweg en zou de burgemeester van Brains op de hoogte brengen van wat er in haar stad aan de hand is.

Een paar weken later ging een andere kenner met ons op stap langs de stadjes Speeksel en Klieren. We hadden tijdens onze tocht door Brains gezien dat in deze stadjes ook iets geks aan de hand leek te zijn. De eerdere reisleider stuurde zijn collega op onderzoek uit. We kwamen twee kleinere struiken tegen, die ook bij de groep tumoren leken te horen. In verschillende wijken, maar ze waren mogelijk dezelfde soort struik, over eentje twijfelde hij. Dit keer moet er een specialist bij gehaald worden om een stukje van de struik af te knippen zodat ze deze kunnen onderzoeken. De struik waar de kenner over twijfelde is gemakkelijker te bereiken, dus ze gaan toch eerst deze maar onderzoeken. Die andere moeten ze nog over nadenken hoe ze daarbij komen. Tumorplanten zijn niet altijd zomaar te benaderen!

De koningin van het land is ook op de hoogte, wat is er toch aan de hand dat er in meerdere steden van die tumorplanten opduiken? Het lijkt een avontuur te worden met diverse reizen, voordat ze alle antwoorden gaan ontdekken. We gaan de struiken maar een beetje in de gaten houden, of ze zich als indringers een beetje gedragen en geen schade aanrichten. Altijd belangrijk je land te observeren en in zo goed mogelijke conditie te houden!

Installatie E.Y.E. West

Naast de ontdekte tumorplanten is er nog een andere uitdaging waar de Koningin de mensen in haar land voor aan moet sturen. Nabij hoofdstad Brains zijn twee grote installaties, E.Y.E. Oost en E.Y.E. West. Dit zijn ingenieuze grote bouwwerken met de technologische netwerken om buiten mijn landgrenzen te kunnen waarnemen. Zo weet het bestuur van mijn land wat er in de rest van de wereld gebeurt, wat andere landen ondernemen en kunnen ze daarop reageren.

Sinds een jaartje is er een probleem ontstaan in E.Y.E. West. Er is een vertroebeling opgetreden in de ramen van het bouwwerk. Deze ramen vangen de beelden op en worden binnen de installatie verder verwerkt. Door deze vertroebeling ontstaat er een vertekening van het beeld en zijn er schaduwen gekomen. Verschillende dingen worden nu drie keer waargenomen, het origineel plus twee schaduwbeelden. In de loop der tijd is de vertroebeling toegenomen en zijn de schaduwbeelden meer problemen gaan geven.

Beide installaties werken samen en vangen ieder een iets ander beeld van de wereld op. De informatie van deze beelden wordt samengevoegd en weergegeven op een vierdimensionaal projectiescherm binnen het Departement Visuele Zaken. Zij vertalen de informatie en communiceren met de andere departementen die mijn land aansturen. Er was reeds een glitch in de samenwerking tussen beide installaties. Visuele Zaken had een work-around ontwikkeld om te zorgen dat het geprojecteerde beeld werkzaam zou zijn. Nu met de langzaam toenemende vertroebeling en de schaduwbeelden bij installatie West, zijn ze er dagelijks druk mee bezig om die work-around aan te passen en het beeld acceptabel te houden. Er is een specialist ingeschakeld, deze arriveert over 2 maanden. Deze gaat de vertroebeling in E.Y.E. West onderzoeken en kijken of de ramen vervangen kunnen worden. Laten we het hopen!

Het Nationaal Theater

Mijn land kent één theater, het Nationaal Theater. Een mooi statig monumentaal gebouw in onze hoofdstad Brains. Het is een klassiek-modern gebouw in renaissance stijl met vrolijke kleuren en magische en speelse figuren erin verwerkt. Meerdere keren per dag zijn er voorstellingen in ons Nationaal Theater. Alle voorstellingen worden vastgelegd door camera’s met onze beste geluidsapparatuur en rechtstreeks uitgezonden in de huiskamers van onze burgers. Overal in het land kunnen ze deze magistrale voorstellingen meebeleven.

De belangrijkste groep performers worden gevormd door ons Nationaal Dansteam. Een deel van hun voorstellingen zijn vooraf ingestudeerd. Daarnaast laten ze een paar keer per dag een improvisatiestuk zien. In deze impro-voorstellingen verwerken ze de belangrijkste events die er in ons land op dat moment plaatsvinden. De ene keer zijn het blije speelse dansen, de andere keer een opzwepende explosie van frustratie of een melodramatische dans waar iedereen een traantje bij wegpinkt. Ook ik sta regelmatig op het podium als ’s Lands Eerste Verhalenverteller. Met mijn verhalen neem ik mensen mee in alle avonturen binnen en buiten ons land.

Dit Nationaal Theater nu, is gevestigd in de wijk Cerebellum. Wie zich de start van dit verhaal nog goed herinnert, voelt de bui misschien al hangen. Die zeldzame tumorplant loopt langs ons mooie Theater. Ondanks dat hij het gebouw zelf nog niet beschadigt, heeft de plant wel lange wortels onder de grond, die het Theater iets wankeler maken. Deze wortels zijn over de jaren gegroeid en maken het spelen in het Theater uitdagender dan het geweest is. Het is belangrijk voor onze dansers om goed uitgerust te zijn en lekker in hun vel te zitten, om goed te kunnen blijven dansen op het podium waar ze zo trots op zijn. Op sommige dagen worden ze duizelig en misselijk tijdens hun voorstelling. Dat maakt ons een beetje verdrietig. Het Nationaal Theater speelt zo’n belangrijke rol in ons leven. We vertoeven er graag om met elkaar expressie te geven aan alles wat ons leven te bieden heeft. We werken om het effect van die wortels heen en maken het waar nodig onderdeel van onze voorstelling. Want, zoals altijd, the show (and life) must go on!

Stadjes Speeksel en Klier 

Deze reis begon nietsvermoedend met een aantal toeristen, omdat er geen bijzonderheden verwacht werden. Inmiddels is er een expeditie op poten gezet met een aantal specialisten om te onderzoeken waar er mogelijk opvallende planten aan het groeien zijn. Hier zijn geen toeristen meer bij uitgenodigd. Als uw favoriete verhalenverteller hebben ze mij toegevoegd aan het expeditieteam, zodat ik u verslag kan doen van alle ontwikkelingen.

Vorige week zijn we terug gegaan naar de stadjes Speeksel en Klier. Hier waren ook bijzondere planten gespot. Op de rand van het stadje Speeksel zat de plant in een spleet tussen twee gebouwen. We hadden er een kleine drone naar toegestuurd om hem te bekijken. De plant zat echter achterin de spleet van het gebouw, waar het vrij smal werd. De drone kon niet dichtbij komen. Er was geen mogelijkheid die plant te onderzoeken of weg te halen zonder het gebouw te beschadigen. Dat was lastig. Op afstand leek het zeer op een tumorplant die de specialist in andere landen ook gezien had. Deze groeide traag. Hij zou over een half jaar nog een keer komen kijken. Zolang de plant niet teveel groeide, lieten we hem beter zitten.

Daarna gingen we door naar het stadje Klier. Ook hier was een aparte plant te zien. De specialist twijfelde of het eenzelfde tumorplant was of een meer voorkomende lymfeplant. Deze zat ook tussen twee gebouwen, maar minder ver naar achteren. Hij pakte zijn drone weer op en stuurde met de joystick richting de plant. Beetje naar links, naar voren. Niet tegen het gebouw aan. Ja, het lukte, hij hing nu boven de plant! Oh, wat gebeurde daar nu? Hij drukte op een knopje en er kwam iets onder de drone naar beneden, het leek wel, op een schaar! Hij zette een knipje in een tak van de plant en… we schrokken ons allemaal rot. We hoorden een schelle hoge toon. Wat was dat nu? Het leek van de plant te komen! Alsof hij pijn had! Dat maakte de specialist niet vaak mee. Er gebeurde nog iets bijzonders, er vloeide een sap uit de tak op de plek waar het knipje gemaakt was. De specialist nam het sap en een stukje van de tak mee om in het lab te laten onderzoeken. Hij belde me vandaag om me te vertellen wat het lab ontdekt had. De plant in het stadje Klier was geen tumorplant, maar een lymfeplant! Wat een opluchting, lymfeplanten zijn geen bedreiging voor de stad!

Waarschijnlijk gaat onze volgende expeditietocht naar het natuurgebied met de bijzondere Tweeling Bergen. Laten we hopen dat we geen nieuwe verrassingen tegenkomen, ik houd jullie op de hoogte!

Expeditie Tweeling Bergen

De Tweeling Bergen zijn geen alledaagse bergen. Ze zijn soepel en deinen een beetje mee op de wind. Een wandeling over deze bergen is voor de echte avonturiers!

We arriveerden met een aantal specialisten in een speciale bus met apparatuur. Ze hebben eerst een ronde over de Bergen gelopen om te zien of ze tumorplanten konden ontdekken. Het was redelijk windstil die dag, dus dat ging goed. Onderaan de Bergen zagen ze in de omgeving een aantal kleine uitstulpingen van de aarde. Deze worden vaker gezien en zijn niet problematisch. Op de Bergen zelf hebben ze geen bijzonderheden kunnen ontdekken. Bij Tweeling Bergen kunnen er echter ook tumor-wortels diep in de bergen zelf zijn. Daar hadden de specialisten hun speciale apparatuur voor meegenomen.

Ze haalden twee grote platen uit de bus. Als ze deze platen aan weerszijden van de eerste Berg er tegenaan drukken, sturen de platen golven naar elkaar en vangen ze beelden op van wat zich ertussen bevindt. De platen moeten precies goed gepositioneerd worden om met elkaar te kunnen communiceren. Er werd een tijdje ‘naar links, naar voren, nee, toch een stapje naar achteren, oh nu naar rechts’ over en weer geroepen. Uiteindelijk meenden ze op de goede plaats te staan om zoveel mogelijk beelden van de Berg op te kunnen vangen. Met een druk op de knop drukt de plaat zich stevig in de aarde van de Berg. De beplanting wordt even helemaal plat gedrukt. Het is pijnlijk voor de planten, maar duurt een paar seconden. Meestal veren de planten weer terug. Soms raken ze erdoor beschadigd en kost het langer voor een Tweeling Berg om er weer van te herstellen.

Dit samenspel herhaalde zich een aantal keren, totdat beide Bergen helemaal in beeld gebracht waren. Er waren geen beschadigingen zichtbaar na het onderzoek. Wel werd de lucht ijl, was het moeilijker ademhalen en leken de Tweeling Bergen even oncomfortabel te zijn. De specialisten trokken zich terug in de bus om de afbeeldingen te bekijken. Via een videobelverbinding zouden ze de foto’s met een andere specialist bespreken. Deze kon aangeven of er bijzonderheden zijn op de foto’s. Mij lieten ze achter onderaan de Bergen op een bankje. Het duurde wel twintig minuten. Wat was er aan de hand? Hadden ze iets gezien? Uiteindelijk kwamen ze terug met de boodschap dat er geen bijzonderheden waren. De Tweeling Bergen in mijn land waren vrij van tumorverschijnselen!

En waarom het lang duurde? De specialist die ze zouden bellen was in gesprek. Toen waren ze maar even koffie gaan drinken. Sjah, als nationale verhalenverteller mag ik verslag voor jullie doen van de expeditie, maar zal ik nooit echt onderdeel zijn van het team van specialisten. Gelukkig in ieder geval goed nieuws!

Check-up in Brains

Onze expeditie begon toen tijdens een toeristische tocht door de hoofdstad Brains een aantal vreemde verschijnselen werden ontdekt. Dat is inmiddels al weer een half jaar geleden lieve mensen. Het was tijd terug te gaan naar onze mooie hoofdstad en te kijken hoe het ervoor stond. We waren vooral benieuwd naar de tumorplant naast ons Nationaal Theater.

Opnieuw maakten de experts gebruik van bijzondere apparatuur. Alle huiskamers in de stad zijn verbonden met het hoofdkwartier via grote schermen. Hierop kunnen we allemaal volgen wat er binnen en buiten ons land gebeurt, evenals de voorstellingen in ons mooie Theater. Terwijl ik met een van de specialisten een wandeling door de verschillende straten maakten, werden vanuit het hoofdkwartier alle huiskamers met elkaar verbonden tot een groot magnetisch veld. Door dit veld werden speciale drones van links naar rechts door de stad gestuurd om beelden te maken. Daarna gingen ze van boven naar beneden. Dat herhaalde zich een paar keer tot ze genoeg beelden verzameld hadden.

Tijdens onze wandeling hoorden we veel kabaal wanneer dat magnetisch veld geladen werd en de drones zich verplaatsten. Soms ging het bonzende geluid in trillingen door de straten en gebouwen heen. Op een afgesproken moment gooide de specialist een contrasterende vloeistof in een rivierstroom die langs alle rivieren in de stad leidt. Onze rivieren kunnen een warme damp afgeven die bijdraagt aan een aangename temperatuur. Met deze contrasterende vloeistof werd het even heel koud. Ik kreeg er de rillingen van! Gelukkig stroomde het snel door en werd de temperatuur na een paar minuten weer aangenamer.

Na deze enerverende wandeling ben ik even gaan rusten. Er gebeurden veel enerverende dingen in mijn land in deze periode! Na een weekje sprak ik de hoofdspecialist van de expeditie door Brains. Hij had gelukkig goed nieuws. De tumorplant bij het Nationaal Theater was niet gegroeid. Alles in onze hoofdstad zag er nog hetzelfde uit als 6 maanden geleden. Ik heb samen met het dansteam van het Theater een feestje gevierd!

De energieverwerkingscentrale

Mijn  land kent een uitgebreide energieverwerkingscentrale. Landen in mijn wereld functioneren anders dan de wereld die jij gewend bent, lieve lezer. Als inwoners zijn we zeer verbonden met hoe ons land functioneert. Met wat wij eten voorzien wij de energieverwerkingscentrale van brandstof. Deze brandstof gaat langs verschillende cabines. Zo wordt de brandstof van lieverlee verwerkt tot goede energie waarmee onze huishoudens, bedrijven en overheden kunnen functioneren.

Het is een proces van vele fases, waarbij ook afvalstoffen vrij komen. Deze komen terecht in de afdeling Colon, waar ze verder worden verwerkt tot afvoerbare afvalproducten. Dit is een lange brede gang met twee bochten erin.  De wanden van deze gang hebben een belangrijke functie bij het verwerken van wat er door de Centrale aan materie doorheen gestuurd wordt. Nu is bekend dat ook op deze wanden uitstulpingen kunnen ontstaan, wanneer er vaker tumorplanten in een land gevonden worden. Ons expeditie team besloot dus op onderzoek uit gaan in de Colon.

Dat was een hele onderneming, kan ik je wel vertellen! De Colon kun je normaal niet betreden, omdat hij dan vol is door alle afval die er doorheen komt. Dus moesten ze zorgen dat de Colon leeg zou zijn en de wanden zo schoon mogelijk, opdat ze deze konden bekijken. Daarvoor moest de gehele energieverwerkingscentrale voor korte tijd stil gelegd worden. Daarna zou er nog een speciaal schoonmaakmiddel doorheen gestuurd worden om te zorgen dat alles schoon zou zijn. Je kunt niet enkel de Colon schoonmaken, je moet dan vooraan het proces beginnen. Dat hebben we geweten!

De Centrale krijgt brandstof door wat wij eten. Iedereen in het land moest een paar dagen op een speciaal dieet en mocht de laatste dag voor het onderzoek helemaal niet meer eten. Doordat er minder brandstof binnen kwam, werd de Centrale van lieverlee leger. Het speciale reinigingsmiddel was op tijd bij iedere inwoner bezorgd. We konden daar een drank mee maken. Door deze te drinken zou het reinigingsproces in de energieverwerkingscentrale starten. Het was geen lekkere drank en we hadden honger tegen die tijd! Omdat de Centrale minder brandstof had gekregen, werkte ook onze huizen minder goed. Zo deed bv de verwarming deed het minder goed.

Door het reinigingsproces in de energieverwerkingscentrale werd de brandstof die hier verwerkt werd meer vloeibaar. Ook in de afdeling Colon werden de stevigere en goed te verwerken afvalproducten van lieverlee steeds meer vloeibaar. Tot er enkel nog een golf water overbleef die alles schoon spoelde. Bij de uitgang van de Centrale waren ze dat niet gewend. De vrachtwagens die normaal de afvalpakketjes afvoeren waren voortdurend met transport bezig. Dat systeem was niet ingericht op water. Gelukkig wordt dat reinigingsproces van de energieverwerkingscentrale niet vaak uitgevoerd!

Uiteindelijk was het dan zo ver, het reinigingsproces was klaar. Als het goed is was de Colon nu voldoende leeg en konden de onderzoekers de wanden gaan bestuderen. Omdat dit proces een beetje vervelend kon zijn voor de inwoners, werd een speciale vloeistof in ons rivierenstelsel gebracht, wat zich snel over het gehele land zou verspreiden. Uit de rivieren steeg een bedwelmende lucht op, waardoor we allemaal een beetje suf werden. Sommige inwoners vielen in slaap. Gelukkig bleef ik, de nationale verhalenverteller, wel wakker. Zo heb ik nog meegekregen hoe de expeditie verlopen is.

De specialisten gingen de gang in, met speciale lampen en camera’s. Zo konden ze de wanden goed bekijken. Ze waren gelukkig goed schoon. Hun camera’s waren verbonden met vele schermen in het land en ook ik heb daarop mee kunnen kijken. Dat had ik nog nooit gezien. Het waren wat nattige wanden, oranje/roze achtig. Geen rechte gladde muren zoals we in gebouwen kennen. Meer wat glooiende zachte ronde wanden. Het begin zag er goed uit. Oh, daar is een poliep, die kenden ze en kwamen ze vaker tegen in andere landen. Een poliep is een uitstulping op de wand. Vaak leveren deze geen problemen op. Soms kunnen deze uitstulpingen groeien en problematisch worden. Ze kunnen dan de Centrale en zelf het gehele land in gevaar brengen. Met een speciaal mes hebben ze de poliep los gesneden van de wand en in een zakje gedaan om mee te nemen. Ze liepen verder en keken verwonderd om zich heen. Hier waren meerdere bultjes op de wand te zien. Ze leken wat doorzichtig en kleiner dan de eerdere poliep. Het waren er best veel en zoveel tijd hadden ze niet ingepland die dag. Dat was wel heel jammer. Ze hebben een beetje van die kleine bultjes afgesneden om mee te nemen. Ze moesten nog maar eens terugkomen om de Centrale verder te onderzoeken!

Een uurtje later werden wij als inwoners weer steeds helderder. De bedwelmende lucht was vervlogen en we mochten weer starten met eten. Van lieverlee kon de energieverwerkingscentrale weer opstarten en het land weer functioneren als voorheen. Een week later liet de specialist weten dat de meegenomen weefsels goedaardig waren. Wel gaf hij aan dat de rest van die bultjes nog verwijderd en onderzocht moet gaan worden. We bespraken dat het misschien nuttig is meerdere afdelingen van de Centrale te onderzoeken. Daar wordt een andere specialist voor ingevlogen, die meer thuis is in deze afwijkingen aan een emergieverwerkingscentrale. We wachten nog op zijn komst voor het vervolg. Dit was een enerverende fase in de gehele expeditie!